Popolmalamiko

HOVSTAD Certe estis ni el "La Popola Mesagxo", kiujn li ne povis digesti.

SINJORINO STOCKMANN Vi ja suficxe bone akordigxis kun li, lauxsxajne.

HOVSTAD Ho, jes; sed estas ja nenio alia ol iu militpauxzo.

BILLING Jen la vorto! Gxi rezumas la situacion.

DOKTORO STOCKMANN Vi devas memori, ke Petro estas soleca homo, la kompatindulo. Li ne havas hejmon por gxui la etoson; nur aferoj, aferoj. Kaj aldone tiu damnita sengusta teakvo, kiun li glutadas. Nu, metu do segxojn al la tablo, knaboj! Katrine, cxu nun la grogon?

SINJORINO STOCKMANN (irante al la mangxocxambro) Tuj mi gxin alportos.

DOKTORO STOCKMANN Kaj eksidu en la sofon cxe mi, sxipestro Horster. Rara gasto kiel vi --. Bonvolu preni lokojn, miaj amikoj.

(La sinjoroj eksidas cxirkaux la tablo. Sinjorino Stockmann alportas pleton, sur kiu estas bolilo, glasoj, karafoj kaj aliaj necesajxoj.)

SINJORINO STOCKMANN Jen arako, kaj tio cxi estas rumo; kaj